Σε φιλική παρέα άναψε η συζήτηση για το κατά πόσο χρησιμεύει και μετατρέπεται σε γνώση ο όγκος των πληροφοριών που υποχρεώνονται να «μάθουν» οι νέοι σε γυμνάσιο, λύκειο και πανεπιστήμιο. Παρέθεσα πως το ίδιο ισχύει και επιτείνεται στην επαγγελματική ζωή. Με ζητούμενο την απόκτηση γνώσης, γινόμαστε όλοι μας καθημερινά αποδέκτες απίστευτου όγκου πληροφοριών, δεδομένων, γεγονότων […]
Σε φιλική παρέα άναψε η συζήτηση για το κατά πόσο χρησιμεύει και μετατρέπεται σε γνώση ο όγκος των πληροφοριών που υποχρεώνονται να «μάθουν» οι νέοι σε γυμνάσιο, λύκειο και πανεπιστήμιο. Παρέθεσα πως το ίδιο ισχύει και επιτείνεται στην επαγγελματική ζωή. Με ζητούμενο την απόκτηση γνώσης, γινόμαστε όλοι μας καθημερινά αποδέκτες απίστευτου όγκου πληροφοριών, δεδομένων, γεγονότων και στοιχείων: Internet, επαγγελματικά σεμινάρια, ειδήσεις, αναλύσεις συμβούλων, reports, Newsletters, blogs …
Μήπως όμως δίνουμε πολύ σημασία στον όγκο των πληροφοριών που συλλέγουμε, θεωρώντας πως σύμφωνα με την ιεράρχηση Στοιχεία – Πληροφορίες – Γνώση – Σοφία (Data – Information – Knowledge – Wisdom) αυτός θα μετασχηματιστεί αυτόματα σε γνώση?
Δανειζόμενος από μια αντίστοιχη συζήτηση που είχα με τον Aidan Lawes, θα ήθελα να ρωτήσω πόσοι γνωρίζετε τι σημαίνουν τα παρακάτω ακρωνύμια: HTTP, SCART, ITIL, GBIC, HDMI, VSMM. Πιθανά κάποιοι απο εσάς να απαντήσατε σωστά και τα 6, αλλά πόση σημασία έχει τελικά? Είναι μήπως σημαντικότερο από την ίδια τη χρήση τους?
Γνωρίζω πως το HTTP μπαίνει μπροστά από τις διευθύνσεις του Internet, το HDMI πρέπει να το έχει κάθε καλή τηλεόραση και το VSMM το ξέρει ο administrator που ασχολείται με Virtualization. Αυτό που πραγματικά με ενδιαφέρει είναι τα πρακτικά πλεονεκτήματα της εφαρμογής και χρήσης των παραπάνω και όχι η αποστήθισή τους.
Τόσο σε εκπαιδευτικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο είναι προτιμότερο να επικεντρωνόμαστε στην πρακτική άσκηση, τις ομαδικές εργασίες, την κριτική ανάλυση, τη σύνδεση με την υπάρχουσα γνώση και τα βιώματα. Μόνο όταν τα δεδομένα και οι πληροφορίες οργανώνονται, συνοψίζονται και χρησιμοποιούνται συνθετικά μαζί με άλλες πληροφορίες και εμπειρίες, ενισχύεται η κατανόηση και η επίγνωσή τους.
Εφόσον προηγηθεί η κατανόηση, τότε ακολουθεί η γνώση ως μια κατάσταση ή προοπτική δράσης και λήψης αποφάσεων απο ένα άτομο, μια ομάδα ή έναν οργανισμό. Τα δεδομένα και οι πληροφορίες αφορούν το «ποιος», «τι», «που» και «πότε», η γνώση προκύπτει όταν επικεντρωθούμε στο «πώς» και το «γιατί».
